Neem van mij aan: het is een ellende op de weg; het mag dan wel veilig wezen, maar soms zie je door de bomen het bos niet meer. Sommige borden zijn zelfs overbodig, of soms juist weer niet.
Dus na een stukje rijden was ik blij dat ik thuis was. Ik liep naar de koelkast voor een ijsje. Hm, dan maar een soepje nemen? Of zal ik het advies van mijn moeder opvolgen, en niet met volle mond praten? Voor je het weet heb je een verstopte neus tenslotte.
Nog niet geheel bekomen van de schrik liep ik naar de huiskamer, waar de nieuwe tafel en lamp stonden. Het leven blijft een verrassing. En loggen blijft hard werken.
rot hoor op die manier hard werken ;-)
Tja, je moet er wat voor over hebben he?
Oh, heb je daarom zoveel logjes...
Dat harden werken spreekt mij zeer aan!
Doe jij het niet zo dan, Goeroe?